Derimot: Den første av de syv dødssyndene: Hovmod. Den fører til Overmot. – Derimot
derimot.no:
Vi republiserer dette innlegget til Hans Olav Brendberg som er evig aktuelt.
Knut Lindtner
Overmot
Hans Olav Brendberg
Hovmod som er ei av dødssyndene fører til overmot. Medan motet skapar og byggjer, vil overmotet leida til havari og øydeleggjing. Medan motet er ei individuell dygd, er overmotet ofte eit produkt av flokkmentalitet – vi hissar kvarandre til ting vi ikkje ville gjort kvar for oss.
Ytringsfridom tyder ikkje at alle skal få seia kva dei vil. Ytringsfridomen er avgrensa av lova. Men ytringsfridomen tillet ikkje førehandssensur. Ulovlege ytringar skal dømast i retten i ettertid, ikkje hindrast i forkant.
Politiet kan på ymse grunnlag hindra demonstrasjonar. Men i utgangspunktet har ein borgar eller ein lovleg organisasjon høve til å arrangera offentlege møte på torg og gater, etter å ha fått løyve til slikt arrangement.
Det som ikkje er lov, er å hindra eller øydeleggja lovlege møte med støy eller oppløp. Det er handlingar som kjem inn under paragrafane om ordensforstyrring.
Den organiserte antirasismen har no to alternativ.
Anten kan ein samla breitt for å visa avsky for SIANS bodskap, i god avstand, og utan mål om å hindra lovlege arrangement. Ein kan gå ut med tydeleg bodskap om at dette er målet, og gjera alt ein får til for å samla inn alle fraksjonar kring ein ambisjon om at dette er det beste ein får til nett no.
Eller ein kan halda fram med å ha som ambisjon om at ein neste gong skal hindra SIAN med eggekasting og støy, utan at det tek av i gateslag.
Den andre strategien kjem til å enda i nye gateslag, og er eit utslag av politisk overmot. Den byggjer på forestillingar om politiet si rolle, organisasjonsgraden mellom dei som demonstrerer, media si rolle og mykje anna som i praksis ikkje har feste i røyndomen.
Knut Lindtner har lagt til bilder m/tekst
Tidligere publisert på derimot.no
Forsidebilde: Peter Van Straten
